PH lampen

De verschuiving in helderheid van schaduw naar schaduw ziet er harmonieus uit. De grootte van de schaduwen en hun positie wordt bepaald door de noodzaak om verblinding, direct licht en de eisen voor lichtverdeling te verminderen.

Vanaf het begin was het duidelijk dat het concept uiterst flexibel was. Fra begyndelsen var det åbenlyst at konceptet var yderst fleksibelt. Het was niet alleen mogelijk om armaturen in veel verschillende maten te maken, maar ook met verschillende onderkanten - wit geschilderd, verzilverd of verguld.

Deze verschillende onderkanten hielpen om verschillende verlichtingsopties te creëren.

Poul Henningsen stelde zich voor dat gasten in een restaurant verlichting wilden die warm en gezellig was, en daarom zou men kiezen voor een verguld oppervlak, terwijl men in een ziekenhuis of tandartspraktijk het wit geschilderde oppervlak zou gebruiken.

De eerste armaturen werden allemaal vervaardigd met metalen kappen, maar Poul Henningsen wilde ook een variant produceren met een lichtverdelingscurve met minder naar beneden gericht licht. Het resultaat was een kap van opaalglas met een gezandstraald onderoppervlak.

De glazen kappen lieten 12% van het licht door en droegen zo bij aan het algemene licht in de ruimte, terwijl het meeste licht nog steeds naar buiten en naar beneden werd gereflecteerd door de matte onderkant van de kappen.

Dezelfde principes achter de matte metalen kappen waren ook van toepassing op het nieuwe materiaal voor de kappen.

Deze combinatie werkte goed als de lampen relatief hoog werden opgehangen, maar als de pendels lager werden opgehangen was een grote lampenkap met kleinere midden- en onderkappen een geschiktere combinatie.

Zo werden de PH 2/1 en 3/2 geboren. Het PH 3-shade systeem begon als een oplossing voor pendels, maar het armatuurprogramma werd al snel uitgebreid met tafel-, vloer- en wandversies en grotere pendels.

Door het combineren van verschillende maten, materialen, oppervlakken, kleuren en lichtbronnen zijn er door de jaren heen duizenden varianten ontstaan.

De PH armaturen werden ontworpen als een rationeel verlichtingssysteem, waarbij de grootte van de kappen, hun materiaal en hun oppervlak gecombineerd konden worden op basis van het ontwerp van de lamp.

Elke maatvariant van de lampenkap had een bijbehorende set midden- en onderkappen, zodat de verhouding van de kappen ruwweg 3:2:1 was.

Vanaf het begin was de PH 5/5 een van de basismodellen in de serie. Het eerste getal gaf de diameter van de overkapping aan en het tweede getal gaf aan dat de bijbehorende midden- en onderkappen waren gemaakt om bij dat specifieke type overkapping te passen.

In dit geval had de 5/5 een parasol met een diameter van 50 cm, een middenkap van 31 cm en een onderkap van 16,5 cm.

Voor de productie van het 3-shade System werkten Poul Henningsen en Louis Poulsen Lighting samen aan het ontwerp van armaturen voor het Deense paviljoen op de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1925.

Toen Henningsen deze armaturen voor de Wereldtentoonstelling ontwierp, speelde hij al met het idee dat de logaritmische spiraal een geschikte basis zou kunnen zijn voor het ontwerp van een nieuwe lampenkap.

De combinatie van diffuse reflectie en een gebogen logaritmische lampenkap gaf Poul Henningsen de mogelijkheid om de verblinding en schaduwen van de armatuur te beheersen, omdat elke lampenkap de hoeveelheid stralend licht gelijkmatig vermindert door de afstand tot de lichtbron.

De PH 3-2½ Bollard maakt deel uit van de PH 3-kappenfamilie en het principe achter het PH 3-kappen systeem werd in de loop van een paar hectische maanden in de winter van 1925-1926 vastgesteld voor een tentoonstelling in Forum in Kopenhagen.

Dit is wat Poul Henningsen te zeggen had over dit nieuwe systeem in 1926: "De echte innovatie in het PH-systeem is licht te creëren dat zowel verblindingsvrij als zuinig is. Het is gemakkelijk genoeg om een niet-verblindend lampenkapsysteem te maken (indirect en zwaar beschaduwd licht) als je bereid bent om een deel van het licht te verspillen, en het is relatief gemakkelijk om een systeem te maken dat extreem effectief is als je voorbijgaat aan het feit dat het extreem irriterend is voor het oog (sterke schittering, enz.), maar het is een kunst om licht te maken dat zowel economisch als niet-verblindend is."